انما هو نور

لَیسَ الْعِلْمُ بِالتَّعَلُّمِ؛

إنَّمَا هُوَ نُورٌ یقَعُ فِی‌ قَلْبِ مَنْ یرِیدُ اللَهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی‌ أَنْ یهْدِیهُ.

فَإنْ أَرَدْتَ الْعِلْمَ

فَاطْلُبْ أَوَّلاً فِی‌ نَفْسِکَ حَقِیقَةَ الْعُبُودِیةِ،

وَ اطْلُبِ الْعِلْمَ بِاسْتِعْمَالِهِ، وَ اسْتَفْهِمِ اللَهَ یفْهِمْکَ! 

امام صادق - حدیث عنوان بصری

مادر بزرگم همیشه...

مادر بزرگم همیشه میکرده نجوای با او
هر لحظه در حال گریه ، هر لحظه در حال یاهو
مادربزرگم همیشه مثل گل ها غرق او بود
چون گلاب شهر کاشان اشک هایش را می افزود
با تو در روز تولد با تو در روز شهادت
با تو میکرده است نجوا گاه در باب الجوادت
یا جواد و یا جوادش لحظه ها را می نوردید
اسم فرزندش رضا بود و تو را در اوی می دید
گاه با ابن الرضا میکرد نجوا گاه باباش
گاه با موسی کاظم ، یا رضا گاهی نواهاش
یادم آمد روز باران ، خانه مادربزرگم
خواستم از او بگوید دستمایه تا سرویم
با زبان ساده اش گفت ای محمد ای جوادم
من همیشه خاک پا و بنده ی آقا جوادم
در میان شعر بنویس ای امام راه وا کن
حاجت هر فرد با تو هر جوان حاجت روا کن

میم بن شین 

مگو

من از گفتن می مانم

همه آنچیزی که باید باشدرا نمیتوان به قلم در آورد و حتی گفت

فقط بعضی چیر ها!

خیلی ها را خودت فقط میفهمی

خیلی هایشان را خودت هم نمیفهمی

زندگی من بصورت فشرده 1

وارد خانه مامانجون شده ام

صبح است ساعت 9

تلویزیرن برنامه کودک نشان میدهد

شبکه قرآن با آن مجری های مهربانش

مامانجون پاهایش هنوز خوب است! هنوز کمردرد نگرفته

دارد در آشپزخانه لوبیا پلو میپزد.

بوی آش شیر و لوبیا پلو در هم امیخته است.

یک کاسه شیر برنج و کمی شکر روی آن را جلویم میگذارد

و من با محبت میگویم دستت درد نکنه مامانجون ، من خیلی غذا های شما رو دوست دارم!

(منظورم این است که خیلی دوستت دارم)

من امام رضا را دوست دارم

خاله زعفران هایی که مرا یاد امام رضا می اندازد را از مزرعه شان چیده

و گذاشته آن گوشه تا عصر با کمک مامان و دایی ها پاکشان کنند.

خاله با مهربانی می آید و با هم نقاشی میکشیم و کتاب میخوانیم.

هر موقع زعفران پاک میکنند من سرگیجه میگیرم

میلاد امام حسن است!

من هنوز به سن روزه گرفتن نرسیده ام

مامانجون برای من غذا میپزد

سیر ترشی را من معمولا با دمپخت میخوردم و ترشی پیاز را با لوبیا پلو!

گاهی هم ترشی فلفل جای هر دو را پر میکند!

بغد از ظهر باید بروم مدرسه

زنگ اول قرآن

زنگ دوم ریاضی

زنگ سوم هنر

زنگ چهارم هدیه های آسمانی

زنگ پنجم ورزش 

همه شان را به جز مورد دومی دوست دارم

...

اینجا!

 

اومدم به فضای وبلاگ نویسی

دور از فضای هیاهوی اینستاگرام و تلگرام و امثالش

اینجا ساکت و اروم

کنار طاقچه خاطراتم

و باغچه اهدافم نشستم و مینویسم

بدون ترس از اینکه 

وحشیانه توسط بقیه دنبال بشم ، تحسین بشم و یا فحش بشنوم

اینجا با خودم بلند بلند فکر میکنم

اگه بقیه هم شنیدن ، ناشنیده بگیرن.

نوشتن بهترین راه برای نویسنده بودن است...

من همونم؟

من برای چی به دانشگاه امام صادق اومدم

و رشته الهیات؟

من دین و آموزه های دینی رو دوست دارم

اما از پسش بر میام؟

سنگین نیست؟

چرا؟

خودمم هنوز نمی دونم

من همون محمدجوادم؟

نمیدونم خانواده ام تغییر کرده اند یا من؟

خیر الوارثین

 

 

 

۞ رَبِّ لَا تَذَرْنیِ فَرْدا وَأنتَ

خَیْرُ الوَارِثین ۞

💠 89 انبیاء

مبنای حکومت عشق است

 ♡

بلد نیستم نظریات فلسفی و جامعه شناسانه را به هم ببافم ، درباره مبانی جوامع قلم بزنم و تایید کنم و رد.
اصلا این دنیا را با هر چه در آن است چشم می پوشم
بگذار مردم دنیا دیوانه خطابم کنند
من میگویم مبنای حکومت عشق است
و عشق است که ایمان می آورد
همین عشق است که محکم میکند اراده را، دربرابر هر تعب و سرزنشی.
بگذار دیوانه خطابم کنند.
دنیای من به وسعت عشق است
و عشق به وسعت کربلا...
که (( " کربلا حرم حق است و هیچ کس را جز یاران حسین(ع) راهی به سوی حقیقت نیست | آسدمرتضی " ))
و چطور میتوان اهل حقیقت شد جز با تطهیر ارواحمان ... که هر چه ضربه خورده ایم از ناحقان بوده است.

 

 ‌قال : #میم_بن_شین ‌

تنها ترین آشنا

• بسم رب الزهرا •

در شبهای سرد بی هدفی

در زمهریر تباهی

تنها تو پناهی

 در کوچه های نم گرفته باران

در میان عطرِ ترِ کاهگل های کوچه باغهای همسایه

وقتی نسیم ترنم یاس و محمدی و شب بو را می آمیزد

تو در کنار منی

تنها ترین آشنا یا رباه

 

• میم‌بن‌شین • 

چه ناشیانه

چه ناشیانه نگاهم‌ به بام خانه توست
به گنبد رضوی گون آشیانه تو است
مناره های ظریفی کنار هم چیده
کنار هم شده لانه ، کبوترانه تو است
بس است خیره شدن بر مقرنس و کاشی
چراکه روشن این انحنا، کمانه تو است
تویی تویی ، و فقط تو ، خودت بسی اینجا
تو کرده ای قم را قم ، و قم میانه تو است
سلام حضرت معصومه ، عمه مهدی
کلام هام خطاب تو عامیانه تو است
فضای خلوت فیروز آسمان را من
نکرده ام پر جز با همین ترانه تو است

 

 

میم‌ابن‌شین

قم‌المقدسة
۱ اسفند۹۸