بایدها
شنبه, ۲۰ شهریور ۱۴۰۰، ۰۳:۵۲ ق.ظ
| باید پخته شد متعهد بود پاکار بود و جهادی عمل کرد تنبلی را کنار گذاشت برای هدف جنگید و باید رسید به قول سهراب : باید دوید تا تهِ بودن باید عاشق بود به سبک شخصی خود. باید عاقلانه رفتار کرد. اما نباید جای این دوتا عوض شود ، در شرایط که قرار گرفتی باید تشخیص دهی که کارعاقلانه را انجام دهی یا عاشقانه را اصلا همانکه شهید چمران درباره ی شهادت گفته آنگاه که عقل عاشق شود عشق عاقل میشود آنگاه تو شهید میشوی . باید کاری کنی که کارهایت را این عقل عاشق و قلب عاقل قبول کند ، برای کارهایت عقل و قلبت جمع شوند کنار هم به طوری که تصمیمت قابل تفکیک به احساسی یا عاقلانه نباشد . انقدر این ادامه پیدا میکند تا به مقام رضا میرسی ، و شادی در همه زندگی ات هست چون از کارهایت پشیمان نمیشوی بعدا نگران کارهای فردا هم نیستی چون یک مسلک و راه داری که برایت رقم میزند درُست را ، طوری که نه عقل اذیت شود بخاطرش و نه قلب. اینطور مثل شهیدان زندگی میکنیم و شاید نتیجتا شهید شویم ، عاقبت به خیری که دیگر روی شاخش است. حاج قاسم میگفت قبل از شهید شدن باید شهید بود. همانطور که گفتند بمیر قبل از اینکه بمیری اینطوری خیلی جالب آرامش و طمانینه را پیدا میکنی ، همان آرامش و شادی که نشانه ی مومن است. اصلا چرا میگن مومن شوخ طبع است ، شوخی و شادی که یک کنش بی پایه نیست که مثل خیلی از مردم عادی بخواهیم ایجادش کنیم ، یک برایند از فرایند ایمان است ، نتیجه قرص بودن دل به خدا است که شاد میشوی ، شوخی هم که میکنی رنگ خدا داری ، به رنگ خدایی. شادی در هر لحظه. زنده ای ، زندگی میکنی ، و زندگی میکنی تا اینکه بمیری(زنده ترین حالت ممکنه را تجربه کنی) و این مرگ است که در تمام لحظات زندگی ات جریان دارد و چه لذتی میتواند داشته باشد این هم قطاری مرگ تکلیف اول است شهیدانه زیستن... |
