حالا چرا مسجون؟

 

آن اول ها این اسم را گذاشته بودم روی صفحه اینستاگرامم ،مسجون ، میم الف مسجون . همه اش هم ناشی از مشاهده این حدیث مقدس بود .

اندکی بعد هم دلبستگی من به این موضوع را ، برخی از جملات شهید آوینی افزایش داد.

قبل از انتخاب این نام ، لقب امام موسی کاظم هم در میان زیارتنامه اش در نگاهم برجسته شد و نتیجتا شد آن چه شد.

دوستانم مسخره میکردند میگفتند: مسجون؟ حالا یعنی چه؟ ربطی به مستی و اینها که ندارد احیانا؟

چه نوشابه ای هم برای خود باز میکند و برای تحبیب خود پس از مست کلمه جان را میچسبانَد و خیلی خودمانی مختصرا به خودش مسجون میگوید.

معنا را هم که شرح میدادم بساطی دیگر بود . محمدحسین میگفت: مسجون! زندانی! بدبخت!

ای بر وزن مفعول!

من هم قاعدتا اینطور مواقع خودم را درگیر بحث نمیکنم . لبخند کمی میزنم که او هم معذب نشود . معذبٌ فی قعر السجون D:

ولی خب راستش کمی ناراحت میشوم . مثل این میماند که علامه بخاطر بیتِ پرستش به مستی اش به شرابخواری متهم شود .

اسم را از روی صفحه ی اینستاگرام بر داشتم و یک وبلاگ زدم

این اسم را گذاشتم رویش

داب من بر این بود که ناشناس باشد و مشخص نشود که مسجون را چه کسی بر خود نام میگذارد.

اما به هر حال حس کردم حتی کسی هم مرا بشناسد . اینجا جایی است که اهالی مطالعه می آیند و کمی ملموس تر است این کلمه برایشان.

همینگونه هم بود :)

من هم گوشه و کنار دفتر چه ام مینوشتم : از میمِ مسجونی در بند ؛ به میمِ معبودِ مهربان خواهم رسید.

ای شخص! وقتی مسجود هستی ، دیگر مسجون نباش.

امروز دستی به سر و روی قالب وبلاگ کشیدم و تصویر گوشه ی وبلاگ را هم عوض کردم تا شبیه تر بشود به مسمایش . طرح قشنگی شده بود .

این عکس را هم بعدش طراحی کردم تا به عنوان مطلب جدید منتشر کنم. شاید از این به بعد طراحی های بیشتری را اینجا منتشر کردم.

پی نوشت: تغییر قالب و فونت قالب (از Tahoma به sahel) خوب شده؟ :)